Ezra Pound: Moeurs Contemporaines
Moeurs Contemporaines1
I
Mr. Styrax
1
Mr. Hecatomb Styrax, de eigenaar van een omvangrijk landgoed
en een omvangrijke hoeveelheid spieren,
militair en beklimmer van bergen, stapte op de leeftijd van 28 jaar
in het huwelijksbootje
op dat moment nog in het bezit van zijn maagdelijkheid.
De term ‘maagd’ is in de Middeleeuwen mannelijk geworden door het Latijn;
zijn onbekwaamheden
dreven zijn vrouw van de ene religieuze uitspatting naar de andere.
Ze verliet haar dominee
omdat hij te weinig vuur bezat
en is nu de opperpriesteres
van een moderne, ethische cult,
en zelfs nu
gelooft mr. Styrax niet in esthetica.
2
Zijn broer heeft veel op met zigeuners
maar de schoonzoon van mr. H. Styrax
maakt bezwaar tegen geparfumeerde sigaretten.
In het idioom van Niccolo Machiavelli:
‘En zo gaan de zaken rond in hun cirkel'
en zo blijft het rijk behouden.
II
Clara
Op haar zestiende had zij een beroemdheid kunnen worden
met een afkeer van genegenheid.
Ze schrijft me nu vanuit een klooster.
Haar leven is duister en kent vele problemen.
Haar tweede echtgenoot wil maar niet van haar scheiden.
Haar geest is, als altijd, ongecultiveerd,
er duikt geen oplossing in op.
Ze heeft geen verlangen naar haar kinderen,
noch naar meer kinderen.
Haar ambities zijn vaag en onbestemd,
ze wil niet binnen blijven, noch naar buiten komen.
III
Soirée2
Toen hij erachter kwam dat de moeder verzen schreef
en dat de vader verzen schreef
en dat de jongste zoon bij een uitgeverij werkte
en dat de vriend van de één-na-oudste dochter
met een roman bezig was,
riep de jonge Amerikaanse pelgrim
uit:
‘Dit is een verdraaid slimme troep!’
IV
Schets 48 b. 11
27 jaar oud
en de privépost ervan wordt nog steeds geopend door de ouder aan zijn moederskant
en post voor zijn werk kan door zijn ouder van het andere geslacht
geopend worden.
Het is een officier
en een heer
en een architect.
V
‘Nodier raconte...’3
1
Bij een vriendin van mijn vrouw staat een foto,
een vervaagde, vergeelde foto
uit de tijd dat grote mouwen in de mode waren,
gemaakt van zijde, stijf en wijds boven de lacertus,
dat betekent de bovenarm,
en het decolleté . . .
Er staat een dame op
die aan een harp zit
en erop speelt.
En bij haar linkervoetje, in een mandje,
ligt een kindje, zo’n 14 maanden oud.
Het kindje kijkt stralend zijn ouder aan,
de ouder kijkt lachend naar haar nageslacht terug.
De mand is met satijn afgezet,
er zit een satijnachtige strik boven op de harp.
2
En in het huis van de novelliste
bevindt zich een satijnachtige strik boven op de harp.
Je komt er binnen en loopt vervolgens hal na hal door,
serre volgt er op serre,
lelies verheffen er hun witte, symbolische kelkjes
waaraan hun symbolische stuifmeel is onttrokken,
en ik zag dat er in hun buurt een harp stond
en het blauwe satijnen lint
en een exemplaar van de Hatha Yoga
en de keurige stapels ongelezen boeken die niets openbaarden.
En ze sprak tegen me over de monarch
en over de puurheid van haar ziel.
VI
Stele4
Na jaren van kuisheid
wierp hij zichzelf in een zee van zes vrouwen.
Nu, geblust als het verkoolde stuk hout van Meleagar
ligt hij aan de polufloisboioussische5 zeekust.
παρα θίνα πολυφλοισβοιο θαλασσης.6
SISTE VIATOR7
VII
I Vecchii8
Nooit meer zullen zij er zijn,
de oude mannen met hun prachtige gewoonten.
Il était comme un tout petit garçon9
Met zijn bloes vol appels,
die rondom uit zijn broek stak;
blagueur10! ‘Con gli occhi onesti e tardi,’11
En hij zei:
‘Oh! Abelard!’ alsof het onderwerp
te cryptisch voor zijn begrip was
en hij praatte over ‘de Grote Maria’
en zei: ‘Mr. Pound is geschrokken van mijn lichtvaardigheid'
maar het bleek dat hij mevr. Ward bedoelde.
En de ander leek erg op mijn buste door Gaudier
of op een echte Texaanse kolonel,
hij zei: ‘Waarom dode paarden afranselen?
Er was eens een man die Voltaire heette.’
En hij zei dat ze vroeger voor Verdi juichten,
in Rome, na de opera,
en dat de wachters er niets tegen konden doen.
En dat was een anagram voor Vittorio
Emanuele Re D’Italia12
en de wachters konden er niets tegen doen.
De oude mannen met hun prachtige gewoonten,
zittend in de ochtend op een rij;
wandelend langs de rivieroever bij Chelsea.
VIII
Ritratto13
En ze zei:
‘Herinnert u zich mr. Lowell nog,
hij was jullie ambassadeur?’
En ik zei: ‘Dat was voor mijn tijd.’
En ze zei:
‘Hij stommelde ooit mijn slaapkamer binnen…
(Tegen die tijd was ze bij Browning aangekomen.)
… stommelde mijn slaapkamer binnen…
En zei: “Geef ik,
ik vraag het u, geef ik
nou te veel om dinertjes in de hoogste kringen?”
En ik zou niet willen beweren dat dat niet zo was.
Shelley heeft ooit in dit huis gewoond.’
Ze was een erg oude dame,
ik heb haar nooit meer gezien.
(c) Joris Lenstra
Noten
1 Frans: ‘Hedendaagse gewoonten’
2 Frans: ‘Feestelijke bijeenkomst ‘s avonds’
3 Frans: ‘Nodier vertelt’
4 Oud-Grieks: ‘Grafzuil met inscripties’
5 Dit woord is door Pound afgeleid van het Oud-Grieks: πολυφλοισβοιο, wat zoiets als ‘veel-brullend’ betekent
6 Oud-Griek, gedeelte van regel 34 uit de Illias van Homeros: ‘bij de kust van de luide zee’
7 Latijn: ‘Sta stil, reiziger’
8 Italiaans: ‘De ouden van dagen’
9 Frans: ‘Hij was net een kleine jongen’
10 Frans: ‘Grappenmaker’
11 Latijn: ‘Met ogen eerlijk en traag’. Deze regels is grotendeels afkomstig uit Dante’s Purgatorio (vers 6, regel 63)
12 Italiaans: Vittorio Emmanuele, koning van Italië
13 Italiaans: ‘Portret’